DZIADY - ŚWIĘTO PRZODKÓW

Co roku jesienią w naszym grodzie w Stobiernej wspominamy zmarłych i czcimy pamięć naszych przodków podczas święta Dziadów.

Czym są Dziady?

Tradycyjne Dziady obchodzono w noc z 31 października na 1 listopada, zwaną inaczej Nocą Zaduszkową, która miała być przygotowaniem do Jesiennego Święta Zmarłych obchodzonego w okolicach 2 listopada, zależnie od faz księżyca. Dziady to słowiańskie święto - szczególny i magiczny czas, w którym świat żywych styka się ze światem zmarłych. W tym szczególnym czasie nawiązuje się relacje z duszami przodków, którzy powracają do swoich siedzib zamieszkiwanych dawniej w doczesnym świecie. Zapewniając im przychylność, jednocześnie wskazuje się zagubionym duszom drogę powrotną w zaświaty.

W jaki sposób dawni Słowianie obchodzili Święto Przodków?

W ramach obrządku Dziadów, zanim nastąpiło świętowanie, wpierw należało przybywające dusze przodków odpowiednio ugościć, wszystko po to, by zapewnić sobie ich przychylność i dopomóc im w osiągnięciu spokoju w zaświatach. Z tej okazji przygotowywano ucztę w domach lub na cmentarzach, na grobach zmarłych.

Tam dusze zmarłych karmiono i pojono między innymi: miodem, kaszą, jajkami, kutią i wódką. Podczas tych uczt celowo upuszczano potrawy i wylewano napoje na stół, podłogę lub grób, aby dusze przodków mogły się tym posilić.

Nawiązując do tradycji święta Dziadów, po części obrzędowej, która miała miejsce w pobliskim lecie, w karczmie już na terenie grodu przygotowaliśmy tradycyjną ucztę dla zmarłych, zapraszając ich do wspólnej wieczerzy i biesiady. Suto zastawione stoły pełne jadła i picia kusiły nie tylko dusze przodków ale również okoliczne zwierzęta. Podczas świętowania nie zabrakło tradycyjnej muzyki słowiańskiej ze śpiewem, łączącej świat żywych ze zmarłymi.